Η απολογία της Ρούλας Πισπιρίγκου θα συνεχιστεί τη Δευτέρα, ενώ για τρίτη συνεχόμενη ημέρα ο Μάνος Δασκαλάκης βρισκόταν στη δικαστική αίθουσα, παρακολουθώντας τη διαδικασία από την τελευταία σειρά των καθισμάτων.
Κατά την απολογία της, η Ρούλα Πισπιρίγκου περιέγραψε λεπτομερώς τις τελευταίες στιγμές της κόρης της, Μαλένας, το απόγευμα της 13ης Απριλίου 2019, όταν βρέθηκε νεκρή στο κρεβάτι της στο ογκολογικό νοσοκομείο «Ελπίδα».
«Ξαφνικά χτυπάει η αντλία “μπιπ, μπιπ”, γύρισε το κεφάλι το παιδί και πέφτει πίσω», είπε με λυγμούς η κατηγορούμενη, περιγράφοντας τις αντιδράσεις της Μαλένας. «Σηκώθηκε το κεφαλάκι της από το κρεβάτι, ανασηκώθηκε το κομμάτι του κεφαλιού και των ώμων, γύρισε το κεφαλάκι της προς τα εμένα, έβγαλε έναν ήχο σαν “αααα”, “μαααα” εγώ το εξέλαβα σαν “μαμά” στο μυαλό μου. Τινάχτηκε, σαν να πήγε να πάρει αναπνοή», συμπλήρωσε.
Η κατηγορούμενη ανέφερε τι έκανε μόλις αντιλήφθηκε πως κάτι δεν πήγαινε καλά με την κόρη της:
«Της είπα “Μαλένα! Μαλένα!” δυνατά, δεν ανταποκρινόταν, την ακούμπησα, την τράνταξα, την ταρακούνησα από τους ώμους…»
Η πρόεδρος του δικαστηρίου τη ρώτησε αν το παιδί ανταποκρινόταν, με την κατηγορούμενη να απαντά:
«Όχι, τα ματάκια της ήταν μισάνοιχτα…»
Στη συνέχεια, η Ρούλα Πισπιρίγκου περιέγραψε τις προσπάθειές της να βρει γιατρό στους διαδρόμους του νοσοκομείου:
«Κοίταξα σε ένα δωμάτιο, δεν βλέπω κανέναν. Όλα ήταν κλειστά, κλειδωμένα, και το γραφείο της προϊσταμένης δεν είχε φως. Γύρισα πίσω και πήγα δεξιά, προχώρησα στο διάδρομο στο δωμάτιο των γιατρών. Ήμουν στα χαμένα. Φτάνω στη στάση των νοσηλευτών, κανείς και εκεί. Και τότε τους άκουσα. Όταν άνοιξε η πόρτα, άκουσα τις φωνές τους, δεν τις άκουσα νωρίτερα», ανέφερε.
Η πρόεδρος της έδρας της έθεσε επίμονες ερωτήσεις σχετικά με τις διαφορές στις περιγραφές της και σε όσα έχουν καταθέσει οι γιατροί και οι νοσηλευτές. Σε ερώτηση για το αν, καθώς πήγαινε προς τη στάση των νοσηλευτών, πέρασε ξανά μπροστά από το δωμάτιο του παιδιού και το κοίταξε, η κατηγορούμενη απάντησε:
«Όχι»
Η πρόεδρος εξέφρασε την απορία της:
«Περάσατε από το δωμάτιο του παιδιού σας, θέλετε να μου πείτε, και δεν κοιτάτε τι απέγινε αυτό το παιδί;»
Η κατηγορούμενη απάντησε πως μπορεί και να κοίταξε αλλά δεν το θυμάται, με την πρόεδρο να επιμένει:
«Δεν γίνεται αυτό να μην έχει αποτυπωθεί στη μνήμη σας. Έχουν αποτυπωθεί άλλα και άλλα. Το παιδί σας μπορεί να είχε πέσει κάτω, μπορεί να είχε σηκωθεί και να χόρευε, μπορεί να είχε γίνει καλά. Και εσείς δεν το κοιτάτε;»
Η κατηγορούμενη απάντησε: «Μπορεί και να το είδα, ήμουν σε σοκ».
Οι ερωτήσεις συνεχίστηκαν, με την πρόεδρο να τη ρωτά γιατί δεν προσπάθησε η ίδια να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες στο παιδί της.
«Δεδομένης της κατάρτισής σας, κάνατε κάτι σε κλάσματα δευτερολέπτου να τη βοηθήσετε;»
Η Ρούλα Πισπιρίγκου απάντησε:
«Όχι, δεν μπορούσα να κάνω κάτι εγώ και να πάρω την ευθύνη. Το παιδί ήταν στην ευθύνη των γιατρών. Από τη στιγμή που ήμουν σε νοσοκομείο, έπρεπε να φωνάξω τους γιατρούς».
Η πρόεδρος αντέτεινε πως θα μπορούσε να έχει φωνάξει και ταυτόχρονα να κάνει ΚΑΡΠΑ:
«Σβήνει το παιδί σας και αυτά τα κλάσματα του δευτερολέπτου δεν τα εκμεταλλεύεστε;»
Η κατηγορούμενη απάντησε πως δεν θεώρησε σωστό να αναλάβει η ίδια τις ενέργειες και πως «προτίμησε να βρει τους γιατρούς».
Η πρόεδρος επέμεινε, ρωτώντας αν επιχείρησε να φωνάξει.
«Δεν έβγαινε η φωνή μου!» απάντησε η κατηγορούμενη.
«Μα πριν φωνάξατε “Μαλένα”, “Μαλένα” μας είπατε…» αντέτεινε η πρόεδρος.
«Εκεί εξαντλήθηκα» απάντησε η κατηγορούμενη.
Η πρόεδρος συνέχισε:
«Δεν μπορούσατε να ανοίξετε την πόρτα και να φωνάξετε;»
«Μου είχαν κοπεί τα πόδια» απάντησε η κατηγορούμενη.
«Και πώς πήγατε να βρείτε τους γιατρούς με κομμένα πόδια;»
«Ο Θεός με βοήθησε, δεν μπορείτε να καταλάβετε πώς ήμουν!», απάντησε η Ρούλα Πισπιρίγκου.
Λίγο αργότερα, σε ερώτηση της προέδρου για τις ενέργειές της εκείνη την ώρα, η κατηγορούμενη ξέσπασε:
«Δεν έκανα ΚΑΡΠΑ; Τη δολοφόνησα και έπρεπε να της κάνω και ΚΑΡΠΑ; Αν θα φώναζα; Θα φώναζα; Αν έπρεπε να τρέξω κι εγώ περπάτησα γοργά; Φταίω! Τι να πω γι’ αυτά! Ήμουν σε σοκ. Πρώτη φορά συνέβαινε κάτι τέτοιο στο παιδί μου! Μου καταλογίζω ότι δε φώναξα, ότι δεν πήγα πιο γρήγορα στους γιατρούς», είπε.
Η πρόεδρος αντέδρασε έντονα:
«Έχετε χάσει τρία παιδιά και έρχεστε τώρα να μου πείτε αυτό;! Δεν ξέρετε τι έχει γίνει τώρα; Εμένα οι ώρες δεν μου βγαίνουν, αλήθεια. Αν βγαίνουν σε εσάς, πείτε μου. Είναι κρίσιμο. Μας περισσεύουν 25 λεπτά. Ο γιατρός λέει ότι έλαβε ένα παιδί που δεν συνάδει με ένα παιδί νοσηλείας, σαν ένα παιδί που ήρθε με το ΕΚΑΒ. Είπαν ότι το παιδί ήταν δροσερό!»
Η κατηγορούμενη ανέφερε ότι οι γιατροί δεν αντέδρασαν όσο γρήγορα θα έπρεπε και ότι ίσως έγινε λάθος στην εκτίμηση του περιστατικού.
Λίγο πριν το τέλος της δίκης, η Ρούλα Πισπιρίγκου ξέσπασε ξανά:
«Άλλο είναι να καταδικαστώ επειδή δεν φώναξα δυνατά – ναι, καταδικάστε με – αλλά όχι για ανθρωποκτονία, όχι για δολοφονία».
