Σκληρή ανακοίνωση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου και Ρεθύμνου Κρήτης για την αποχώρηση της από το κόμμα – «Πάτησες το κουμπί της καταστροφής»
Νέα αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ ανακοινώθηκε σήμερα, Σάββατο 25 Νοεμβρίου, καθώς αποχωρεί η Νεολαία Ηρακλείου και Ρεθύμνου Κρήτης, δημοσιεύοντας ένα κείμενο με αιχμές κατά του προέδρου του κόμματος, Στέφανου Κασσελάκη. Η αποχώρηση σημειώθηκε ενώ ήταν σε εξέλιξη η συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεολαίας του κόμματος.
«Με απόφαση της πλειοψηφίας των μελών μας αποχωρούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.», γράφουν τα μέλη της Νεολαίας Ηρακλείου Κρήτης και Ρεθύμνου στο κείμενο όπου αναλύουν τους λόγους της απόφασής τους να φύγουν από το κόμμα.
Ολόκληρο το κείμενο της αποχώρησης της Νεολαίας Ηρακλείου Κρήτης και Ρεθύμνου από τον ΣΥΡΙΖΑ
«Μετά την διπλή εκλογική ήττα του Μαΐου και του Ιουνίου, τόσο η χώρα όσο και ο χώρος μας βρίσκονται σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία.
Αφενός, το μεγάλο ποσοστό της ΝΔ έχει ερμηνευτεί από την κυβέρνηση ως λευκή επιταγή η οποία συνεχίζει ακάθεκτη το αντιλαϊκό της έργο, αφετέρου, οι εξελίξεις στο κόμμα μας κάθε άλλο από αισιόδοξες είναι προς την ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης.
Μετά την ήττα του 2019, ευελπιστούσαμε πως θα μπαίναμε συγκροτημένα σε μια συζήτηση
απολογισμού της κυβερνητικής θητείας: των επιτυχιών και τον αποτυχιών μας, τα σωστά και τα λάθη μας, ώστε να μπορέσουμε επί της ουσίας να ανασυγκροτήσουμε το κόμμα μας, το οποίο την περίοδο 2015-19 έχασε τα κινηματικά και τα αγωνιστικά αντανακλαστικά του, αλλά και την επί της ουσίας εμπλοκή και γείωση μέσα στην κοινωνία.
Διαψευστήκαμε!
Αντί των παραπάνω οδηγηθήκαμε σε μια «διεύρυνση» από τα πάνω χωρίς κάποιο πολιτικό πλαίσιο αναφοράς και σε ένα γενικόλογο «προοδευτισμό» εις βάρος των παραδοσιακά αριστερών αξιών, των εργασιακών δικαιωμάτων και της υπεράσπισης των ευάλωτων στρωμάτων.
Παράλληλα, η αναζήτηση και διεκδίκηση του μεσαίου χώρου χωρίς να προσδιορίζονται τα χαρακτηριστικά αυτού, οδήγησαν το κόμμα σε πολιτικές αποφάσεις πολλές φορές αντιφατικές μεταξύ τους. Η ψήφιση του επιδόματος για τους αστυνομικούς, την εποχή που η κοινή γνώμη σοκαριζόταν από τις δολοφονίες Ρομά συμπολιτών μας από δυνάμεις της αστυνομίας.
Η θέση για το φράχτη του Έβρου, η αποσιώπηση της αποστρατικοποίησης των νησιών μας είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα που αναδεικνύουν την ασάφεια σε δύο από τα κυριότερα εθνικά θέματα, αυτά της άμυνας και της μετανάστευσης.
Τα παραπάνω αποτελούν δείγματα γραφής της θολής κατεύθυνσης στην οποία βάδιζε το κόμμα μας για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Παράλληλα η απονέκρωση του κομματικού μηχανισμού με τις οργανώσεις επί της ουσίας διαλυμένες, τα όργανα να μην συνεδριάζουν και να μην παράγουν πολιτική, όλο το βάρος της συζήτησης μετατέθηκε σε άτυπα όργανα όπως ο «πρωινός καφές», τα κοινωνικά δίκτυα, κτλ.
Μετά την διπλή εκλογική ήττα στις περασμένες εκλογές θεωρήσαμε ότι, τουλάχιστον αυτή τη φορά, θα συζητούσαμε σε βάθος τι μας οδήγησε σε αυτή την ήττα. Πάλι κάναμε λάθος.
Υπήρξε μια μοναδική ευκαιρία να ανασυνταχθεί το κόμμα σε ουσιώδεις βάσεις αρχών και πολιτικού σχεδίου, μακριά από το κυρίαρχο αρχηγοκεντρικό μοντέλο -που δεν συνάδει με τις δημοκρατικές αξίες της Προοδευτικής Αριστεράς- καθώς επίσης και της επαναθεμελίωσης των διαδικασιών και των οργάνων.
Δυστυχώς γίναμε μάρτυρες μιας προσωποκεντρικής, εσωκομματικής καμπάνιας που τίποτα δεν είχε να προσφέρει στον αγωνιζόμενο λαό, στις ανησυχίες και στα πραγματικά του προβλήματα. Η εμμονική επικέντρωση σε ένα δήθεν εξουσιοκεντρικό σχέδιο που θα μας οδηγούσε στην κυβερνητικότητα, άνοιξε την κερκόπορτα σε φαινόμενα επικοινωνίας και όχι ουσίας.
Με την εκλογή του κ. Κασσελάκη μπήκε ο επίλογος στην μετατόπιση του κόμματος από τη Ριζοσπαστική Αριστερά στο μετριοπαθές «σοσιαλφιλεύθερο» κέντρο.
Πλέον, και δια στόματος προέδρου, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί «έναν ακόμα σύμμαχο για τον ΣΕΒ», ένα κόμμα που δεν διακρίνει ευθύνες για της εθνοκάθαρσης του Ισραήλ στους Παλαιστίνιους. Αποκορύφωμα της αλλοίωσης του χαρακτήρα του κόμματος αποτέλεσε η εισαγωγική ομιλία του προέδρου στην τελευταία κεντρική επιτροπή.
Ένα αντιαριστερό και αντισυντροφικό παραλήρημα το οποίο έβαζε στο στόχαστρο όχι μόνο ιστορικά και ιδρυτικά στελέχη του χώρου, αλλά και την ίδια μας την ιστορία. Όταν ένα κόμμα βρίσκεται σε κρίση, πρώτα και κύρια είναι ευθύνη του προέδρου να διατηρήσει την ενότητα, με βάση το καταστατικό και τις αρχές της σύνθεσης των διαφορετικών απόψεων.
Ο κ. Κασσελάκης και οι υποστηρικτές του επέλεξαν να πατήσουν το κουμπί της καταστροφής. Έτσι ενισχύθηκε το κλίμα φανατισμού, τοξικότητας και αντισυντροφικότητας στους κόλπους του κόμματος.
Ο κ. Κασσελάκης, την ίδια ώρα που υποστήριζε ότι παλεύει για την ενότητα, επωφελείται από αυτή την αντισυντροφική συμπεριφορά των «οπαδών» του, οι οποίοι σπέρνουν ανακρίβειες και ψευδείς ειδήσεις χωρίς να κάνει τίποτα για να τους διαψεύσει.
Αντίθετα, στη περίπτωση των 37 δις αντί να υποστηρίξει την κληρονομιά της κυβέρνησής του κόμματος του, η μόνη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας, όπου με πολιτικό κόστος και υπευθυνότητα απέναντι στις δεσμεύσεις προς τον ματωμένο λαό, άφησε πλεονασματικά ταμεία, την καταδικάζει αοριστολογώντας· υιοθετώντας την αντι-ΣΥΡΙΖΑ προπαγάνδα.
Βλέπουμε ότι υιοθετήθηκε, από τον ίδιο τον πρόεδρο, από τη νέα ηγεσία, το αφήγημα Μητσοτάκη, για το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Υιοθετείται το TINA (there is no alternative), όπου δεν μπορούμε να ελπίζουμε/επιθυμούμε καμία αλλαγή στο νεοφιλελεύθερο σύστημα, παρά μόνο μια δικαιότερη διαχείριση του (χωρίς σκάνδαλα).
Ο νεοφιλελευθερισμός όμως δεν μπορεί να επιβληθεί χωρίς ένα καθεστώς διαρκούς εξαίρεσης, κρίσεων και σκανδάλων. Οι παρακολουθήσεις λ.χ. δεν είναι εκτροπή από το νεοφιλελεύθερο σύστημα. Είναι το σύστημα. Έτσι οποιαδήποτε απόπειρα διόρθωσης του, χωρίς την βαθιά αναθεώρηση του, δεν θα είναι εφικτή.
Για τους παραπάνω λόγους, εμείς δεν θεωρούμε ότι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ μπορεί να αποτελέσει ένα χώρο μέσα από τον οποίο μπορούμε να παλεύουμε για τα πιστεύω μας.
Κρατάμε ως παρακαταθήκη τους αγώνες που δώσαμε, τις νίκες και τις ήττες, τις χαρές και τις λύπες που βιώσαμε, αλλά προπαντός την συντροφικότητα που προσπαθήσαμε να διαφυλάξουμε ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη απόφαση που παίρνουμε. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την υπόθεση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς από άλλο μετερίζι, γιατί ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός».
